ترکیب:

هر میلی‌لیتر حاوی

تایلوزین ۱۰۰ میلی‌گرم

اکسی تتراسایکلین ۱۰۰ میلی‌گرم

اثر دارویی

تایلوزین به صورت باکتریواستاتیک عمل می‌کند. این دارو با اتصال به زیر واحدهای ریبوزوم 50-S و مهار مرحله انتقال، سنتز پروتئین میکروارگانیسم‌های حساس را مهار می‌کند. تایلوزین طیف وسیعی از فعالیت را علیه باکتری‌های گرم مثبت از جمله استافیلوکوک، استرپتوکوک، کورینه باکتریوم و اندریسیسپلوتریکس دارد. طیف فعالیت آن علیه باکتری‌های گرم منفی بسیار باریک‌تر است، اما نشان داده شده است که در برابر کمپیلوباکتر کولی و برخی از اسپیروکت‌ها نیز فعال است. همچنین نشان داده شده است که در برابر گونه‌های مایکوپلاسما جدا شده از میزبان‌های پستانداران و پرندگان بسیار فعال است. اکسی تتراسایکلین یک داروی ضد باکتری با طیف گسترده است که به مایکوپلاسما ریکتزیا، کلامیدیا و اسپیروکت حساس است. سایر باکتری‌ها مانند اکتینومیست‌ها، باسیلوس آنتراسیس، مونوسیتوز لیستریا، کلستریدیوم، باکتری‌های جنس لاواژ، ویبریو، گیبرالتار، کامپیلوباکتر نیز تأثیر خوبی بر روی آنها دارند.

نشانه:داروهای ضد باکتری طیف گسترده عمدتاً برای درمان استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوک، کاپیوژنز، ریکتزیوز، مایکوپلاسما، کلامیدیا، اسپیروکت استفاده می‌شوند.

نحوه و مقدار مصرف:

تزریق عضلانی:

گاو، گوسفند، 0.15 میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن. در صورت لزوم، تزریق مجدد پس از 48 ساعت.

موارد احتیاط

۱. وقتی یون‌های آهن، مس، آلومینیوم و سلنیوم به هم متصل شوند، می‌توانند به صورت کلاترات درآیند و اثر درمانی را کاهش دهند.

۲. در صورت آسیب به عملکرد کلیه، با احتیاط مصرف شود.